Fibromialgia to zaburzenie charakteryzujące się przewlekłym bólem i zmęczeniem.

Przyczyny zaburzenia są nieznane. Objawy choroby mogą się różnić w zależności od osoby. Na przykład niektóre osoby z fibromialgią mogą odczuwać mrowienie lub drętwienie kończyn, podczas gdy inne mogą po prostu mieć problemy z siedzeniem przez dłuższy czas.

Przyczyny fibromialgii

Fibromialgia to przewlekła choroba, w której mięśnie i stawy są delikatne. Ten stan może być spowodowany kilkoma czynnikami, takimi jak uraz mięśni, infekcje, choroby psychiczne i inne.

Objawy fibromialgii mogą się różnić w zależności od osoby. Najczęstszym objawem tego schorzenia jest przewlekły ból, który zwykle występuje w mięśniach lub kościach. Inne objawy to zmęczenie, bóle głowy, bezsenność, depresja i wiele innych.

Ta długa lista różnych objawów prowadzi do licznych wyjaśnień, co mogło spowodować ten stan, co utrudnia skuteczne leczenie. Jednym z najczęstszych nieporozumień na temat fibromialgii jest to, że jest to zaburzenie psychiczne, które dotyka tylko kobiety, które nie są w formie lub są leniwe.

Kto może zachorować na fibromialgię?

Każdy, kto dozna urazu klatki piersiowej, szyi lub okolicy głowy, może być podatny na rozwój fibromialgii.

Jest to stan długotrwały, który może wpływać na życie człowieka na wiele sposobów: fizycznie, emocjonalnie i społecznie. Może dotyczyć zarówno kobiet, jak i mężczyzn w każdym wieku.

Przyczyna fibromialgii jest wciąż nieznana; jednak badania medyczne sugerują, że początek może być wywołany urazem szyi lub klatki piersiowej.

Objawy fibromialgii – jak rozpoznać chorobę?

Objawy: Osoby z fibromialgią często doświadczają przewlekłego bólu i zmęczenia w różnym stopniu.

Inne typowe objawy to:

• ucisk oraz sztywność i tkliwość w grupach mięśni na całym ciele;
• bóle głowy; problemy ze snem;
• depresja;
• lęk;
• wrażliwość na zimno lub ubrania wykonane z niektórych materiałów, takich jak wełna lub bawełna;
• wrażliwość na jasne światło lub hałas;
• kłopoty z ubieraniem się z powodu sztywności i bólu;
• zwężenie naczyń krwionośnych dostarczających krew do mięśni kontrolujących ruchy gałek ocznych.

Fibromialgia – czy punkty uciskowe naprawdę działają?

Pracownicy służby zdrowia wciąż próbują znaleźć dowody na skuteczność tych punktów nacisku.

Nie powinniśmy myśleć o nich jako o lekach na fibromialgię, ale bardziej jako o sposobie pomocy w objawach. Lekarze uważają, że punkty nacisku mogą zmniejszyć ból odczuwany przez osoby z tym schorzeniem, ale zwykle tylko tymczasowo.

Badania na fibromialgię – czy można je zrobić i czy są skuteczne?

Istnieją różne rodzaje badań, z których niektóre są bardziej skuteczne niż inne. Typ, którego używają w tym przypadku, nazywa się randomizowanymi próbami kontrolnymi. Ten rodzaj badania był stosowany przez okres sześciu miesięcy i obejmował ponad 100 osób, u których zdiagnozowano fibromialgię.

Leczenie fibromialgii

Niektóre z głównych metod leczenia fibromialgii to leki przeciwdepresyjne lub przeciwbólowe, które okazały się mieć ograniczony sukces w łagodzeniu objawów. Wykazano, że Prozac zmniejsza objawy depresji, ale nie objawy fibromialgii. Wykazano, że amitryptylina jest bardziej skuteczna w leczeniu fibromialgii niż prozac, ale wiele osób przestaje ją przyjmować ze względu na jej okropne skutki uboczne.

Leczenie fibromialgii obejmuje między innymi leki, medytację, jogę i terapię rozmową.

Fibromialgia a dieta – jak powinny odżywiać się osoby chore na fibromialgię?

Fibromialgia to schorzenie ośrodkowego układu nerwowego, które dotyka około 2% populacji.

Dieta na fibromialgię składa się głównie z owoców, warzyw, chudego białka i zdrowych tłuszczów, ale nie z kawy czy kofeiny.

Niektóre osoby z fibromialgią mogą mieć problemy z przetwarzaniem węglowodanów i muszą ostrożnie unikać węglowodanów, takich jak chleb, makaron i cukry. Niektórzy ludzie mogą być w stanie sporadycznie spożywać te produkty, ale powinni ograniczyć ich spożycie.

Dieta ketonowa zazwyczaj składa się z produktów o wysokiej zawartości tłuszczu, takich jak oliwa z oliwek i awokado, z warzywami o niskiej zawartości węglowodanów, takimi jak szpinak i jarmuż, a także orzechy.