Fodmap to plan diety, który ma na celu zapewnienie ulgi osobom z IBS lub IBD.
Nie jest to diagnoza medyczna, a raczej lista pokarmów bezpiecznych do spożycia i tych, których należy unikać. Akronim oznacza fermentujące oligo-, di-, monosacharydy i poliole.
Dieta została po raz pierwszy wprowadzona w 2007 roku przez dr. Sue Shepherd, Peter Gibson i Janice Joneja z University of Sydney w Australii w wyniku badań nad wyzwalaczami dietetycznymi u osób z zespołem jelita drażliwego (IBS).
Zespół jelita nawdrażliwego – jak rozpoznać? Jakie są objawy?
Zespół jelita drażliwego to przewlekła choroba, która atakuje jelito grube i cienkie.
W rezultacie IBS może prowadzić do nieprzyjemnych objawów, takich jak ból brzucha i skurcze, wzdęcia, biegunka lub zaparcia. Określenie przyczyny IBS może być trudne, ale zazwyczaj wiąże się to ze stanami związanymi ze stresem, takimi jak lęk i depresja.
Mogą również wystąpić inne ogólne objawy, takie jak nudności, zmęczenie lub utrata masy ciała, jeśli zmienią się nawyki jelit lub jeśli wystąpi stan zapalny w wyściółce jelita.
Oto kilka typowych metod leczenia zespołu jelita drażliwego:
- Unikanie wyzwalaczy, które pogarszają objawy
- Zarządzanie poziomem stresu za pomocą technik takich jak joga i medytacja
- Przyjmowanie leków w cięższych przypadkach
SIBO – co to jest?
SIBO to stan, w którym bakterie z jelita cienkiego przemieszczają się do jelita grubego i namnażają. Główne objawy SIBO to biegunka, wzdęcia, nadmierna produkcja gazów i ból brzucha.
SIBO może być spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak przerost bakterii w jelicie cienkim, leki hamujące wydzielanie kwasu żołądkowego lub wcześniejsze stosowanie antybiotyków. Dla osób cierpiących na SIBO ważne jest, aby udały się do lekarza w celu odpowiedniego leczenia. Najprawdopodobniej przepisują antybiotyki, probiotyki lub zmiany w diecie, które mogą pomóc w objawach SIBO.
SIBO i IBS – objawy
Zespół jelita drażliwego (IBS) to zaburzenie żołądkowo-jelitowe, które atakuje jelito grube. Pochodzi z objawami, takimi jak ból brzucha, wzdęcia, gazy i biegunka. IBS może mieć zarówno fizyczny, jak i psychiczny wpływ na ludzi.
Przerost bakteryjny jelita cienkiego (SIBO) to nieprawidłowy wzrost liczby bakterii w jelicie cienkim. Objawy SIBO są niespecyficzne i dlatego może być trudne do zdiagnozowania. Obejmują one rozległy ból brzucha, zaparcia, wzdęcia, nudności, wymioty i niezwykłą utratę wagi.
Zarówno IBS, jak i SIBO mogą powodować wyniszczające objawy, które utrudniają normalne życie.
Dieta low fodmap – jak wygląda w praktyce?
Dieta low FODMAP to restrykcyjna dieta, która wyklucza pokarmy bogate w niektóre rodzaje węglowodanów. Istnieją trzy rodzaje węglowodanów, które sprawiają najwięcej problemów osobom stosującym ten rodzaj diety:
- Fruktoza (znajdująca się w świeżych owocach, miodzie i niektórych warzywach).
- Galaktooligosacharydy i inne oligosacharydy (GOS) (znajdujące się w roślinach strączkowych, takich jak soja czy soczewica).
- Fruktany (znalezione w pszenicy i żyto)
Oprócz powyższego dieta low FODMAP eliminuje również pokarmy z dodatkiem cukru.
Niskotłuszczowe lub beztłuszczowe produkty mleczne można spożywać na diecie low FODMAP, ponieważ nie zawierają one fruktozy.
Dieta o niskiej zawartości FODMAP jest strategią zmniejszania objawów zespołu jelita drażliwego, takich jak wzdęcia i bóle brzucha. FODMAP to skrót od Fermentujących Oligosacharydów, Disacharydów, Monosacharydów i Polioli. Są to węglowodany, które jelito cienkie ma trudności z trawieniem i wchłanianiem. Po dotarciu do jelita grubego wciągają nadmiar wody, powodując biegunkę lub gazy, które mogą powodować ból i wzdęcia. Celem diety jest zmniejszenie zawartości FODMAP poprzez ograniczenie spożycia pokarmów zawierających duże ilości tych węglowodanów.
Jak widać większość osób na diecie Low FODMAP nie może jeść ani pić wielu rzeczy, takich jak pszenica, żyto, jęczmień, soja i alkohole cukrowe, takie jak sorbitol lub maltitol.
